این تحقیق به منظور بررسی سطوح مختلف عصاره تفاله انگور بر تجزیه پذیری و قابلیت هضم معمول گاو شیری با استفاده از روش تولید گاز دو مرحله ای تغییر یافته،انجام پذیرفت.مقادیر اسیدهای چرب فرار،تولید آمونیاک و جمعیت پروتوزا تعیین گردیدند.شش سطح عصاره مورد استفاده قرار گرفت که شامل GE0:جیره پایه بدون عصاره،GE5،GE4،GE3،GE2،GE1به ترتیب 48،36،24،12 و 60 میکرولیتر عصاره به ازای 50 میلی لیتر محیط تلقیح بود.تجزیه پذیری شکمبه ای ماده خشک تیمارهای GE4،GE3 و GE5 در مقایسه با GE0 کاهش یافت،ولی تجزیه پذیری شکمبه ای پروتئین خام در کل تیمار های حاوی عصاره نسبت به تیمار شاهد کاهش نشان داد.قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در تیمار های GE4 و GE5 در مقایسه با تیمار GE0 کاهش یافت.استفاده از عصاره،مقدار پروتئین عبوری و قابلیت هضم پروتئین خام عبوری در محل پپسین_اسید هیدروکلریدریک را در مقایسه با تیمار شاهد،افزایش داد.جمعیت باکتری های پروتئولیتیک در تیمارهای  GE4 و GE5 نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت.مقدار کل اسیدهای چرب فرار،استات و نسبت استات به پروپیونات در تیمارهای GE4،GE3وGE5 در مقایسه با تیمار شاهد کمتر بود.افزودن عصاره باعث کاهش مقدار تولید آمونیاک،جمعیت کل پروتوزوآ، زیر خانواده انتودینینه و جنس داسی تریچا شد.جنس ایزوتریچا،زیر خانواده دیپلودینینه و زیر خانواده افریوسکالسینه در زمان های 12 و 24 ساعت بعداز گرمخانه گذاری با افزودن عصاره کاهش یافت.در کل،استفاده از عصاره تفاله انگور،مقدار آمونیاک، جمعیت پروتوزوآ و تجزیه پروتئین را کاهش و قابلیت هضم پروتئین عبوری از شکمبه را افزایش داد.